Wat is Osteopathie
Osteopathie is een manuele onderzoeks- en behandelmethode van alle weefsels en organen van het lichaam, op hun bewegelijkheid en onderlinge relaties,voor zover deze een rol spelen bij de klachten.
Manueel, omdat een osteopaat onderzoek en behandeling uitvoert aan het lichaam met zijn handen.
Met bewegelijkheid wordt niet alleen bedoeld het voortbewegen van de mens, maar ook bewegelijkheid van alle weefsels, bloedvaten, zenuwen spieren, en botten ten opzichte van elkaar. Dit geldt ook voor de inwendige organen (peristaltiek van de darmen, nier bewegingen, ademhaling, etc) en voor de lichaamsvloeistoffen (bloed, lymfe, hersenvocht).
Het menselijk lichaam is op te vatten als een dynamisch evenwicht verkerend systeem. Cellen worden opgebouwd en afgebroken en zijn onderhevig aan veroudering en vernieuwing. Deze dynamiek vereist bewegingsvrijheid, tot in de kleinste details.
Vindt er ergens in het lichaam een bewegingsvermindering plaats, dan verandert het proces van opbouw en afbraak en ontstaat er een disfunctie (bijvoorbeeld: artrose, aderverkalking, nierstenen, darmkrampen, etc.)
Dankzij het herstel van het oorspronkelijk dynamische evenwicht en het zelfregulerend mechanisme van de mens (uitgangspunten van de Osteopathie), kan de functie hersteld worden. Dit vereist nauwkeurig onderzoek naar de bewegingsvermindering van alle weefsels en organen in het lichaam. Herstel van de bewegingsmogelijkheid leidt vervolgens tot herstel van functie en evenwicht.
Soms is dit evenwicht echter zodanig verstoord, dat het zelfherstellend vermogen binnen het lichaam tekort schiet. Dan is hulp van buitenaf noodzakelijk om de homeostatische werking te herstellen.
Dit is waar de osteopaat zich op richt.
Uitgangspunten van de Osteopathie:
- De mens is een biologische eenheid waarin systemen elkaar wederzijds beïnvloeden.
- De structuur en functie zijn onderling en wederkerig afhankelijk van elkaar.
- De mens heeft de mogelijkheid zichzelf te genezen; verstoring van het evenwicht leidt tot ziekte.
Belangrijk is ook dat onder normale omstandigheden het lichaam na een geslaagde osteopathische behandeling zelf weer in staat is het evenwicht te handhaven of te herstellen.
Osteopaten zijn, na hun medische- of paramedische opleiding, specifiek opgeleid de oorzaak van het onvermogen tot herstel op te sporen en zo mogelijk te herstellen.
Belangrijk binnen de osteopathische denkwijze is het feit dat alles in het menselijk lichaam beweeglijk is. Deze bewegingen gaan van groot (armen en benen en romp) tot zeer klein en specifiek (organen en zenuwstelsel). En wel 24 uur per dag. De behandelmethode van de osteopaat is gericht op het herstellen van de oorspronkelijke bewegingen.
De naam osteopaat suggereert dat een osteopaat iets met botten doet .Is hij een "kraker"? Nee, de naam lijkt te verwijzen naar het Latijnse woord os,maar dat is niet zo. Osteopathie is een samenvoegsel van de Griekse woorden östheon (=weefsel) en "pathos" (=gevoel of lijden).